مطالعۀ اثر ترکیب گیاهی gossypol بر حساسیت سلول های توموری گلیوبلاستوما به پرتودرمانی به روش سنجش کلونی زایی

مقدمه: گلیوبلاستوما بدخیم ترین و معمول ترین فرم تومورهای سیستم عصبی مرکزی می باشد. گرچه گلیوبلاستوما به نقاط دوردست متاستاز نمی دهد، ولی به دلیل حساسیت مکان تومور، جراحی در بسیاری از موارد امکان پذیر نمی باشد. پرتودرمانی روشی مناسب و مفید جهت مقابله با این نوع تومور می باشد که می تواند پس از جراحی جهت از بین بردن سلول های باقی مانده یا به تنهایی مورد استفاده قرار گیرد ولی اغلب تومورهای گلیوبلاستوما مقاومت پرتویی بالایی از خود نشان می دهند. بنابراین تلاش برای یافتن ترکیبات بیولوژیکی که پاسخ سلول های توموری را به پرتو افزایش دهند، اثربخشی پرتودرمانی را بهبود می بخشد. هدف از مطالعۀ حاضر بررسی اثر ترکیب گیاهی گاسیپول بر پاسخ سلول های توموری گلیوما به پرتو در ردۀ سلولی u-87 mg می باشد. روش بررسی: با توجه به نتایج به دست آمده از تست تریپان بلو و کلونی زایی با دارو، غلظت mμ 1 که حداقل تأثیر را بر روی viability و کلونی زایی داشت، برای انجام سایر تست ها انتخاب گردید. پس از یافتن غلظت مناسب دارو، تست کلونی زایی در حضور دارو و دوزهای مختلف پرتو (2، 4 و 6 گری )، هریک به تنهایی و تیمار ترکیبی از آن ها انجام گرفت. ردۀ سلولی u-87 mg از سلول های آستروسیت (نوعی سلول گلیال یا پشتیبان) گلیوبلاستومای بدخیم انسانی جدا شده است. این ردۀ سلولی از انستیتو پاستور ایران تهیه شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که در تیمارهای ترکیبی (پرتو +گاسیپول) در مقایسه با تیمارهای تنها، توانایی کلونی زایی سلول های توموری گلیوبلاستوما به طور معنی داری کاهش یافته است. از سوی دیگر داده های حاصل از منحنی بقا، واکنش میان گاسیپول و پرتو را به صورت سینرژیسم نشان می دهد بدین معنی که اثر گاسیپول به همراه پرتو در کاهش کسر بقا از مجموع اثر هر یک به تنهایی بیشتر است. نتیجه گیری: از مهم ترین دلایل مقاومت پرتویی سلول های گلیوما می توان بیان بالای پروتئین های آنتی آپوپتوتیک را ذکر نمود که مهار این پروتئین ها توسط گاسیپول سبب افزایش پاسخ این سلول ها به پرتو گردیده است.